از قدیم گفتن سرنوشت هر کسی از پیش تعیین شده اما شاید شما به این موضوع اعتقاد نداشته باشید.
اما خوبه بدونید در ذهن هر کسی الگوهایی هستند که مرتب تکرار می شن و این تکرار باعث رخدادن وقایع شبیه به هم در زندگی افراد میشه
آیا شما هم حس کردید یک سری اتفاقهای شبیه به هم تو زندگیتون رخ میده ؟؟
یک سری تلاشهای ناموفق دارید؟
یک انتخابهایی می کنید که نتیجه اش اصلا اونی نیست که شما انتظارشو داشتید؟
برای اینکه بهتر متوجه این موضوع بشید لازمه ابتدا با ذکر چند مثال این الگوهای ذهنی رو بیشتر بشناسید.
متوسط سرعت مطالعه مردم ایران ۱۵۰ کلمه در دقیقه است و این در حالیه که این عدد برای امریکا ۸۵۰ کلمه و مردم ژاپن ۱۲۰۰ کلمه در دقیقه است
یعنی تقریبا سرعت مطالعه امریکایی ها حدود ۵ و نیم برابر و ژاپنی ها ۸ برابر ماست
و مسلما می دونید که این تفاوت کوچک چقدر میتونه روی سرنوشت یک ملت تاثیر بگذاره
چون اگه یک ژاپنی در طول روز تنها یک ساعت مطالعه کنه معادل ۱۲ ساعت مطالعه ما فراگیری داشته
احتمالا تصورتون اینه که در زمان مطالعه اونها چشمهاشون سریعتر روی متن حرکت میکنه اما واقعیت اینه که ما در هنگام حرکت چشمها مطالعه نمی کنیم بلکه در مسیر حرکت از ابتدای سطر به انتهای اون بارها چشم ما متوقف میشه و کلمات خونده میشه و بعد مجددا حرکت میکنه .
اما این توقف ها اینقدر کوتاه هستند که ما در حالت عادی متوجهش نمیشیم
ذهن هر انسان یک سری از کلمات رو برای توقف انتخاب می کنه.
ممکنه چشم من و شما برای خوندن این جمله : او در مدرسه جایزه گرفت
فقط یکبار توقف کنه اما نقطه توقف چشم شما کلمه مدرسه باشه و چشم من روی کلمه جایزه توقف کنه .
اما چون این توقفها با سرعت بالا و به شکل ناخوداگاه رخ میده ما متوجهشون نمیشیم
ولی این عدم آگاهی از اهمیت اون کلمات کم نمیکنه چون کلمه ای که چشم هر کس برای توقف انتخاب میکنه بینش هر کسی نسبت به اون متن رو شکل میده و درک نهایی از یک مطلب به اون بینش فرد به زندگی برمیگرده .
این قاعده روی سایر حواس ما هم به همین ترتیب صدق میکنه .
مثال دیگه: اگه به شما یک عکس نشون داده بشه که در اون توپ – همبرگر و کتاب قرار داشته باشه در کسری از ثانیه چشم شما یکی از اون سه چیز رو برای توقف و شناسایی عکس انتخاب می کنه
چون این انتخاب ناخوداگاه انجام میشه شما متوجه نمیشید چشمتون روی کدوم یکی متوقف شده اما اگه در مقابل سنسور حرکت مردمک چشم باشید
اون دستگاه به شما خواهد گفت که شما یک ورزشکار هستید یا اهل مطالعه و یا یک فرد شکمو .
راز مهم اینه که با اینکه انتخاب محل توقف با چنان سرعت بالایی توسط ذهن ناخودگاه ما صورت میگیره که کنترلی روش نداریم ولی تازمانی که چشم ما همبرگر رو پیش از توپ انتخاب میکنه نباید امیدی به لاغر شدن داشته باشیم .
چه عاملی باعث این انتخاب ناخوداگای میشه؟
احتمالا شما هم حس کردید که از وقتی ماشین جدیدتون رو خریدید شبیه ماشین شما تو خیابونها زیادتر شده
در حالیکه دلیل این احساس همون توقف اولیه چشم شماست که باعث شده ماشینهای شبیه ماشین شما بیشتر به چشمتون بیان .
بارزترین نوع گیر افتادن تو این چرخه تکرار رو افرادی که در دام اعتیاد افتادن تجربه می کنند .کسیکه به بتازگی اعتیادشو ترک کرده وقتی در پیاده روی خیابون قدم میزنه از بین تصویر دهها اتوموبیل و چهره دهها رهگذرو دهها تابلوی رنگارنگ و ویترین های اشباع شده از کالاهای متنوع - نظرش به سوراخهای دیوار پیاده رو جلب میشه که درون اونها می شه مواد مخدر رو مخفی کرد و این یعنی لغزش مجدد و اندیشه بازگشت به سومصرف مواد مخدر .
وقتی قرار باشه این فرد در بازی اسم و فامیل شرکت کنه اولین اسمی که با حرف سین به ذهنش میرسه ساقیه یا اولین فامیلی که با حرف میم بیادش میاد منقل فروشه . این اندیشه های مضر کاملا ناخوداگاه به ذهن فرد میرسه.
در انتهای این بحث به این نکته هم اشاره کنم که طبق قانون مادر بزرگ در علم ژنتیک، ما در بدو ورود به این دنیا هم یک سری الگوهای ذهنی داریم که طبق اونها دست به انتخابهای ناخوداگاهی می زنیم و برای ایجاد این تغییرات با کمک بازی ارتعاش میشه از سنین ۳ -۴ سالگی گرایش ناخوداگاهی کودک رو به سمت موضوعات مفیدی مثل علاقه به کتاب – ورزش هدایت کرد.
پس تمرین کنید ارتعاش مثبت داشته باشید
مطالعات نشان داده است که سلامتِ عزیزانِ یک زن به طورِ مستقیم با سلامتِ خودِ زن ارتباط دارد.
آیا شما به سرنوشت اعتقاد دارید؟
ما می توانیم‌پزشک روحی خودمان باشیم یعنی از لحظ روحی سلامتیمان را چک کنیم